Artık sakin geçen günlerden korkar oldum, arkasından öyle bir şey patlıyor ki altından kalkılır gibi değil. Bu günler çok garip günler. Bu ara aynı 99 depreminin arkasından olduğu gibi ardı ardına dişlerimi kırar oldum. Aynı dehşeti yaşıyorum. Farkında değilim ama sanırım yine dişlerimi sıkma huyum nüksetti.
Bu öyle bir coğrafya ki kendi içinizde nasıl olduğunuz çok önemli değil dışınızda size müdahale eden canınızı sıkacak, endişeye düşürecek bir şeyler maalesef hep mevcut. Çocukluğumu, gençliğimi düşünüyorum hep bir korku, kaygı vardı. Aktörler değişse de değişen bir şey olmadı. Kısa bir süre nefes alır gibi olduk, gelecekten umutlanalım dedik ama çok çabuk geçti.
Diğer yandan bu kriz ortamında yaşamaya da alıştık o da başka. Geçen gün bir blog yazısı okuyorum. Avrupa'ya seyahat etmek güvenli mi diye; önce komik geldi,sonra aslında o yazının bize yazılmadığını fark ettim. O yazı Amerikalılara yazılmıştı. Bizim için her yer aynı oranda güvenli:((((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder